بررسی و مقایسه ارتباط میان زایمان طبیعی و سزارین با اختلال تنیدگی (استرس) متعاقب ترومای زایمان
دانشورپزشکی
سال 1390جلد ۱۸ شماره ۹۴ صفحات ۹-۱۶
علمی -پژوهشی
مریم مدرس، صدیقه افراسیابی، علی منتظری ، پروین رهنما
دوم ازچهارنفر
مقدمه و هدف: تجارب ایجادشده در طی زایمان به عنوان تروما میتواند در بعضی از زنان، اختلال تنیدگی بعد از زایمان را سببشود. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه ارتباط میان زایمان طبیعی و سزارین با اختلال تنیدگی (استرس) متعاقب ترومای زایمان در شهرستان بوشهر انجامشد.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع مقطعی تحلیلی بود. در این مطالعه، نمونهگیری در میان 400 نفر از زنانی که 6-8 هفته از زایمان آنها گذشتهبود، بهصورت تصادفی انجامشد. در مرحله اول، زنان با زایمان تروماتیک، تعیین و سپس متغیرهای مورد بررسی، شامل اختلال تنیدگی پس از تروما، مشخصات جمعیتشناختی و سوابق باروری آنها تکمیلشد. بهمنظور تحلیل دادهها از روش تحلیل رگرسیون یک و چندمتغیره استفادهشد.
یافتهها: نتایج مطالعه نشانداد که خطر ابتلا به وقوع اختلال تنیدگی متعاقب زایمان در افرادی که سزارین اورژانسی داشتهاند، 5/3 برابر بیش از زایمان طبیعی است (07/8-69/1=CI 95%، 55/3=Odds ratio). یافتهها بیانگر آن بود که اگر مدت انجام زایمان طبیعی، کمتر از 3 ساعت باشد، خطر ابتلا به وقوع اختلال تنیدگی متعاقب زایمان کاهشمییابد (55/0-04/0=CI 95%، 15/0=Odds ratio). در میان متغیرهای جمعیتی، درآمد ناکافی، احتمال خطر ابتلا به اختلال مذکور را تا 5/4 برابر افزایشمیداد (84/11-71/1)=CI 95%،50/4 =Odds ratio) و بالابودن سطح سواد، احتمال خطر ابتلا به اختلال مذکور را کممیکرد (58/0-04/0=CI 95%، 16/0=Odds ratio).
نتیجهگیری: ازآنجاکه انجام سزارین میتواند به اختلال تنیدگی بعد از زایمان تروماتیک منجرشود، لذا انجام مشاوره در مواردی که سزارین صورتگرفتهاست، میتواند در کاهش اختلال تنیدگی بعد از تروما به زنان مؤثر باشد.
دریافت فایل پیوست
http://daneshvarmed.shahed.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-62&slc_lang=fa&sid=fa
|
بررسی میزان شیوع اختلال استرس پس از ترومای زایمان و عوامل مرتبط با آن
،مجله حیات
،سال 1389،شماره 4و3
علمی -پژوهشی
نویسندگان: مریم مدرس ۱، سیده طاهره میرمولایی، فاطمه رحیمی‌کیان ، صدیقه افراسیابی
چهارم ازچهارنفر
زمینه و هدف: زایمان واقعه‌ای بالقوه تروماتیک در زندگی زنان است و میتواند سبب بر انگیختن شدید احساسات و هیجانات به گونه‌ای شود که در بعضی از زنان اختلالات استرسی ایجاد کند. این مطالعه با هدف تعیین شیوع اختلال استرس پس از ترومای زایمان و عوامل مرتبط با آن انجام یافته است.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی تحلیلی است. نمونه‌های پژوهش به روش نمونهگیری تصادفی چند مرحله‌ای از بین زنان زایمان کرده مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی در 8-6 هفته بعد از زایمان به تعداد 400 نفر از 15 فروردین تا پایان خرداد 1387 انتخاب گردیدند. در مرحله اول با استفاده از معیار A (DSM-VI) از میان نمونه‌ها زنانی که زایمان تروماتیک داشتند، مشخص شدند. سپس از بین آنان زنان مبتلا به اختلال استرس پس از ترومای زایمان از طریق مقیاس اختلال استرس پس از تروما (PSS-1) شناسایی شدند و عوامل مرتبط در آنها بررسی گردید. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آمارهای توصیفی و استنباطی در نرم‌افزار SPSS v.11.5 استفاده شد.
یافتهها: نتایج به دست آمده نشان داد که حدود 4/54% از زنان زایمان را به صورت حادثه‌ای تروماتیک تجربه کرده‌اند و یک سوم از آنها (7/37%) دچار اختلال استرس پس از ترومای متعاقب زایمان شده‌اند بین عوامل مامایی شامل نوع تغذیه نوزاد، مشکلات مربوط به مراقبت از نوزاد، وزن هنگام تولد و عوامل روانی شامل حوادث استرس‌آور زندگی و میزان حمایت اجتماعی دریافتی مادر با اختلال استرس پس از ترومای زایمان ارتباط معناداری دیده شد (05/0p<) از عوامل جمعیتشناختی نیز دو متغیر تحصیلات و درآمد خانواده با PTSD رابطه معناداری داشتند (05/0p<).
نتیجهگیری: با توجه به شیوع زیاد اختلال استرس پس از زایمان و وجود ارتباط معنادار بین متغیرهای مامایی، نوزادی، روانی و همچنین میزان حمایت اجتماعی با اختلال استرس پس از ترومای زایمان، توصیه می‌شود مادران مستعد، به موقع شناسایی شوند تا بتوان از پیشرفت این عارضه پیشگیری نمود.
واژه‌های کلیدی: اختلال استرس پس از تروما، عوامل مستعدکننده، اختلال استرس پس از ترومای زایمان،
دریافت فایل پیوست
http://hayat.tums.ac.ir/browse.php?a_id=80&sid=1&slc_lang=fa
|
شيوع اختلال استرس پس از تروما بعد از زايمان در شهرهاي جنوب استان آذربايجان غربي و بررسي عوامل مستعدکننده آن
مجله پزشکی هرمزگان
علمی -پژوهشی
نویسندگان: ويژه مريم*, کاظم نژاد انوشيروان, افراسيابي صديقه, روحي مريم, حسن معصومه, حبيب زاده سعيد
سوم ازشش نفر
زايمان يکي از فاکتورهاي استرس زا و بي نهايت تروماتيک است که مي تواند منجر به اختلال استرس پس از تروما شود. اين مطالعه با هدف تعيين ميزان شيوع اختلال استرس پس از تروما 6 - 8 هفته پس از زايمان و عوامل مستعدکننده آن انجام پذيرفته است.
روش کار: در اين مطالعه مقطعي، 572 زن بين هفته هاي 6 تا 8 پس از زايمان از 5 شهر استان آذربايجان غربي مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه گيري در دو مرحله ابتدا به صورت تصادفي جهت انتخاب مرکز بهداشتي هر شهر و سپس به صورت در دسترس براي انتخاب نمونه ها انجام شد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه مشخصات دموگرافيک، عوامل مستعدکننده مامايي، عوامل مستعدکننده نوزادي و عوامل مستعدکننده رواني، پرسشنامه حمايت اجتماعي وينفيلد و تايگمن، پرسشنامه حوادث استرس آور زندگي پيکل و مقياس علائم اختلال استرس پس از تروما مي باشد. داده ها با استفاده از روشهاي توصيفي و رگرسيون لجستيک تجزيه و تحليل شدند.
نتايج: در اين مطالعه ميزان شيوع اختلال استرس پس از تروما متعاقب زايمان %39 گزارش شد. تعداد حاملگي، طول مدت زايمان، نوع زايمان، دلخواه بودن جنس نوزاد از نظر مادر و همسر، ميزان شيرخوردن نوزاد کمتر از حد انتظار، استفاده از داروي اعصاب و روان توسط مادر و تحت نظر روانپزشک بودن همسر، قوي ترين پيشگويي کننده هاي احتمال بروز اختلال استرس پس از تروما بعد از زايمان بودند (P<0.05).
نتيجه گيري: شيوع اختلال استرس پس از تروما در ايران به طور قابل تاملي بالاتر از کشورهاي ديگر است. اين امر لزوم مداخلات هدفمند در جهت کاهش اين اختلال را مشخص مي سازد.
دریافت فایل پیوست
|
بررسی رابطه سندرم قبل از قاعدگی و تیپ شخصیتی دانشجویان دختر دانشگاه های بوشهر
مجله زنان مامایی ونازایی ایران
دوره 16، شماره 56، تابستان 1392، صفحه 9-16
علمی -پژوهشی
شرافت اکابریان1 ؛ مسعود بحرینی 2 ؛ صدیقه افراسیابی3 ؛ نیلوفر معتمد4 ؛ مریم حاجی لو
سوم از5 نفر
مقدمه: سندرم قبل از قاعدگی، یک اختلال شایع است که باعث اختلال در عملکرد عاطفی، رفتاری و جسمی زنان به ویژه در حوزه ارتباطات خانوادگی، فعالیت های اجتماعی و تحصیلی می شود. از آنجایی که شناسایی عوامل مرتبط با این سندرم مورد توجه محققین قرار دارد، مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه سندرم قبل از قاعدگی و تیپ شخصیتی دانشجویان دختر دانشگاه های بوشهر انجام شد.
روشکار: این مطالعۀ مقطعی در سال 1390 بر روی 478 دانشجوی دختر دانشگاه علوم پزشکی و خلیج فارس بوشهر انجام شد. افراد از طریق سرشماری وارد مطالعه شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه روا و پایای تیپ شخصیتی A و B راتوس و ابزار ارزیابی علائم سندرم قبل از قاعدگی انجام شد که به صورت خود ایفا تکمیل شدند. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 15) و روش های آمار توصیفی و آزمون های آماری کای دو و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: انواع متوسط تا شدید سندرم قبل از قاعدگی در 158 نفر (33%) از دانشجویان گزارش شد. 78 نفر (7/38%) از دانشجویان با تیپ شخصیتی B و 74 نفر (8/26%) از دانشجویان با تیپ شخصیتی A به PMS متوسط و شدید مبتلا بودند که نشان می دهد این دو نوع شخصیت، از نظر شدت علائم اختلاف معنی داری داشتند (02/0p<).
نتیجهگیری: شدت سندرم قبل از قاعدگی در دو تیپ شخصیتی A و B متفاوت است. بر اساس نتایج این مطالعه و با توجه به شیوع بالا و عوارض این سندرم، شناخت ویژگی های شخصیتی زنان می تواند جهت برنامه ریزی های درمانی و چگونگی تعامل با این افراد در طول دوره سندرم مورد توجه قرار گیرد.
دریافت فایل پیوست
http://ijogi.mums.ac.ir/article_1251_111.html
|